دکتر علوی نژاد روانکاو
وقتی فرد احساسات منفی را تجربه کند، دنیای مدرن دو منبع اصلی تسکین را ارائه می دهد: داروهای روانپزشکی و روانکاوی. هر یک از این درمان ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. برای افزایش دانش خود در این زمینه و دریافت نکاتی از دکتر علوی نژاد در این مقاله با ما همراه باشید.
دارو در شرایط بحرانی ضرورت پیدا می کند. یعنی در مواردی که ذهن چنان تحت تاثیر ترس، اضطراب یا ناامیدی باشد که احتمال خطر وجود داشته باشد. بدون نیاز به همکاری آگاهانه، قرص ها به نوعی با شیمی مغز بازی می کنند. به گونه ای که به شما کمک می شود تا روز خود را پشت سر بگذارید. ممکن است در این روند بسیار خواب آلود یا کمی حالت تهوع داشته باشید. سایر عوارض جانبی نیز اجتناب ناپذیر نیستند.
بر این اساس و در بسیاری موارد، روانکاوی یک انتخاب بسیار موثر است.
از احساسات ناهوشیار آگاه می شوید
یک ایده بنیادین در مورد روانکاوی این است که دلیل ناراحتی، نقص یا فوبیا این است که به اندازه کافی از دشواری هایی که متحمل شده اید آگاهی ندارید.
جایی در گذشته، شما مشکلات خاصی را تحمل کرده اید که بسیار نگران کننده یا غم انگیز بوده اند. این مشکلات از توانایی های منطقی شما پیشی گرفته اند و در نتیجه از آگاهی شما خارج شده اند. به عنوان مثال، ما نمی توانید رنجش واقعی خود از والدین را به یاد بیاورید. شما نمی توانید به تنهایی ریشه وحشت خود را در روابط کودکی جستجو کنیم.
در چنین مواردی شما نمی توانیم به سادگی از طریق بحث منطقی بهبود یابیم. زیرا ما نمی توانیم آنچه را که در درجه اول باعث پریشانی است را درک کنیم. رواندرمانی ابزاری برای اصلاح نادیده گرفتن خود است. بهترین روانشناس تهران یا سایر شهرها فضایی در اختیار ما قرار می دهد که در آن می توانیم با خیال راحت هرچه به ذهنمان می رسد را بیان کنیم.
یک روانکاو خوب در تهران یا سایر شهرها نسبت به شما منزجر، متعجب و خسته نخواهد شد. شما می توانیم احساس پذیرفته شدن پیدا کنید. می توانید رازهای خود را در بافتی از همدردی آشکار کنید. در نتیجه، ایده ها و احساسات مهم از ناخودآگاه به صورت حباب درآمده و از طریق مواجهه، تفسیر و تعبیر بهبود می یابند. شما در مورد خاطراتی که آنها را فراموش کرده اید، آسیب پذیر هستید. در جلسات روانکاوی نسبت به این خاطرات هوشیار می شوید.
انتقال در روانکاوی به چه معنی است؟
انتقال اصطلاحی تکنیکی است که روشی را توصیف می کند که در آن فرد به گونه ای برخی جنبه های مهم و آسیب زا روابط گذشته خود را دوباره تجربه می کند. دکتر علوی نژاد روانکاو در اینجا دو مثال را ذکر میکند. در اولین مثال، بیمارانی که والدین تنبیه کننده داشتنند ممکن است این احساس شدید را پیدا کند که درمانگر حین درمان باید از آنها عصبانی یا خسته شود. یا مریضی که پدر و مادر افسرده را در هنگام کودکی شاد نگه داشته، ممکن است مجبور شود هر زمان که موضوعات غم انگیز ظاهر می شود، برای شاد کردن روانکاو تلاش کند.
افراد دائم این انتقال را در خارج از درمان تجربه می کنند. اما در آنجا کاری که انجام می دهند مورد توجه قرار نمی گیرد یا به درستی با آن برخورد نمی شود. اما درمان یک مداخله کنترل شده است که می تواند به شما یاد دهد که آنچه را که می ببینید و درک می کنید برخواسته از کدام انگیزه های شما است. در نتیجه می توانید رفتار خود را در از نو تنظیم کنید.
اولین رابطه خوب
بسیاری از شما، به دلیل میراث روابط بد گذشته به شدت آسیب دیده اید. وقتی شما بی دفاع و کوچک بودیه اید، این تجربه را نداشتید که افرادی قابل اعتماد با گوش دادن به حرف های شما، مرزهای درست را تعیین کرده و به شما در احساس آزادی و لیاقت کمک کنند.
روانکاوی یک تکنیک روانشناختی مهم است که می تواند مزایای ماندگاری را حتی مدت ها پس از پایان درمان برای بیماران فراهم کند. دکتر علوی نژاد روانکاو در این باره می گوید؛ درمان روانکاوی به افراد کمک می کند تا درک عمیقی از ریشه های روانشناختی که افکار و رفتارهای آنها را برانگیخته است، کسب کنند. این فرایند خودآزمایی به بیمار کمک می کند تا از رفتار و انگیزه های خود بینشی کسب کند. این امر او را به سمت ایجاد تغییرات سالم، حتی تغییر دهنده زندگی سوق می دهد. این مسیر تغییر، نیازمند اتحاد درمانی قوی و مثبتی است.
درمان روانکاوی چگونه است؟
مفروضات متعددی اساس تئوری های روانکاوی هستند. در وهله اول، سه عملکرد در شخصیت هر کس وجود دارد. اید، ایگو و سوپرگو. اید، شامل هر دو انگیزه بنیادی و غریزی یعنی انرژی ناخودآگاه (تمایلات پرخاشگرانه و جنسی) است. ذهن آگاه یا ایگو، یک تأثیر تعدیل کننده و در خدمت اید دارد. سرانجام، سوپرگو بازتاب نمایی کنده آداب و ارزشهای والدین یا جامعه است.
این سه مولفه، مدل ساختاری آنچه را که به عنوان شخصیت می شناسیم تشکیل می دهند. تعامل بین این سه مولفه، یک مبارزه برای سلطه را در درون هر فرد رقم می زنند. درمان روانکاوی به کاهش تنشهای اساسی بین اید، ایگو و سوپرایگو کمک می کند. در تلاش برای ایجاد تعادل بین این سه عملکرد ذهنی، بیماران باید افکار و احساسات ناخودآگاه خود را کاووش کنند.
در روانکاوی کلاسیک، بیمار در حالی کهروی یک کاناپه دراز کشیده است به تداعی آزاد می پردازد. این موقعیت به بیمار کمک می کند تا احساس راحتی کند.
روانکاوی به طور معمول شامل یک دوره طولانی مدت درمان است. مراجعین اغلب حداقل هفته ای دو بار با درمانگر خود ملاقات می کنند و می توانند برای چند سال در درمان باقی بمانند.
درمان روانکاوی: اهداف و موضوعات
یکی از اهداف اصلی روانکاوی کمک به بیماران در شناسایی افکار ، احساسات و خواسته های پنهانی است که در زندگی روزمره آنها مشکل ایجاد می کند. هدف، کمک به بیماران برای درک موضوعاتی است که باعث مشکلات ریشه دار و چشم انداز ناسازگار در زندگی شده است. روانکاوی در اتخاذ یک دیدگاه تازه به بیمار کمک می کند. این نگرش جدید می تواند تغییر و رشد قابل توجهی در زندگی ایجاد کند.
روانکاوی: افسانه ها و کلیشه های کاذب
کلیشه ها و افسانه های متعدد و کاذبی درباره روانکاوی وجود دارد. عموم مردم معمولاً دیدگاهی منسوخ در مورد روانکاوی دارند که شاید از نمایش های تلویزیونی یا سینمایی روانکاوان جمع شده باشد. اما دور از واقعیت هستند. برخی از رایج ترین کلیشه های روانکاوی در ادامه مرور می شوند.
روانکاوی همیشگی است
گرچه درست است که درمان روانکاوی بیشتر از سایر روشهای درمانی طول می کشد، اما بیمار برای همیشه تحت درمان قرار نمی گیرد. هدف از درمان این است که به بیماران کمک شود درک عمیق تری از افکار، احساسات و خاطرات ناخودآگاه خود ایجاد و رشد و تغییر دائمی در شخصیت داشته باشد. درک عمیق مورد نیاز در روانکاوی یک شبه ایجاد نمی شود، به همین دلیل بیمار ممکن است چندین سال تحت درمان باشد.
روانکاوی یک علم واقعی نیست
این که روانکاوی علمی نیست یک افسانه است . تئوری و عمل روانکاوی طی سالها موضوع مطالعات تحقیقاتی و علمی زیادی بوده است. هم صحت و هم کارآیی روانکاوی ثابت شده است. دکتر علوی نژاد روانکاو این مفروضه را مطرح می کند که درمان روانکاوی غالباً هنگامی موفقیت آمیز است که انواع دیگر درمان شکست خورده باشند. درمان روانکاوی یک روش درمانی شناخته شده در سطح علمی است که توسط بسیاری از بیمه گران اصلی که هزینه های درمان بیماران را پرداخت می کنند می کنند به رسمیت شناخته می شود.
روانکاوی فقط در مورد رابطه جنسی است
فروید اصطلاح “لیبیدو” یا غریزه جنسی را رواج داد. اما وی قصد نداشت روانکاوی را فقط در مورد میل جنسی استفاده کند. در روانکاوی، میل جنسی به انرژی یا نیروی زندگی گفته می شود که به همه رفتارهای انسان انگیزه می دهد. نه فقط احساسات جنسی. روانکاوی بر بسیاری از جنبه های دیگر تجربه که رفتار را پیش می برند متمرکز است.